مقدمه :

يك راهنما براي توليد موفق، غذاي مناسب براي گاو است. هزينه غذا بيشترين بهايي است كه براي نگهداري گاو بايد پرداخت. فهم مراحل هضم نشخواركنندگان و غذاي اصلي آن ها، نيازمند غذا دادن و مديريت خوب است.

در سال شش زمان كليدي وجود دارد كه وضعيت بدن دام مورد ارزيابي قرار گيرد . اين زمان ها عبارتند از: اواسط دوره خشكي، زايمان، و تقريبا 45، 90، 180،270 روز بعد از شروع شيرواري.

 آنچه در زير مي آيد به شرح اهداف معين در خصوص وضعيت بدن دردوره خشكي مي پردازد. 

تغذيه گاو در دوران خشكي و تعادل كاتيون و آنيون در جيره گاو

دوره خشكي 

نمرة ايده آل وضعيت بدن براي يك گاو خشك 5 و3 مي باشد. براي حصول عملكرد و سلامتي مطلوب در مراحل اوليه شيرواري كه درپي دورة خشكي مي آيد، وضعيت بدن بايد حداقل 3 و حداكثر 4 باشد. 

اثبات شده است كه يك گاو در طي دوره شيرواري چربي بدن را با بازده بيشتري نسبت به دوره خشكي ذخيره مي كند. گاهاً يك گاو قبل از اينكه به نمرة وضعيت قابل قبولي برسد، بايد خشك گردد. از اين رو يك مدير بايد گاوهاي خشك را به منظور اضافه وزن و حصول نمرة وضعيت مطلوب تغذيه كند. بديهي است كه يك برنامه تغذيه اي حساب شده همراه با بازديدهاي مكرر براي بالا رفتن وضعيت بدن گاوهاي خشك( البتشه بدون چاق شدن گاو) ضروري است.

يك دوره خشكي 8 تا 6 هفتگي براي گاوها، به طور قابل توجهي باعث افزايش توليد شير در دوره هاي بعدي نسبت به زماني كه دورة خشكي داده نشود، مي گردد. اساساً مدت طولاني تر دوره خشكي، كل توليد شير را براي هر دو دوره شيردهي كاهش مي دهد . دلايل مختلفي براي تشريح اثرات سودمند دوره خشكي از جمله نياز به جايگزين كردن ذخاير مواد مغذي بدن براي و احتياجات جهت ساختن بافت ترشحي در پستان پيشنهاد شده است. بيشتر نتايج پژوهشي نشان  مي دهند كه ذخيره دوباره مواد مغذي در بافت ها با وجود اين كه مهم است. ولي احتمالاً دليل اصلي براي اثرات سودمند دوره خشكي نيست. براي مثال وقتي فقط به نصف پستان دورة خشكي داده مي شود، اين نيمه پستان به طور قابل توجهي شير بيشتري در شيردهي بعدي توليد مي كند گاو خشك بايد به اندازه كافي تغذيه شود تا در يك وضعيت خوبي باشد. ولي نه به اندازه اي كه در زمان زايش چاق شود. 

گاوهاي خيلي چاق در زمان زايش، نسبت به گاوهايي كه درشرايط خوب هستند، بيماري و مشكلات زيادتري دارند. مشكلات گاوهاي بيش از حد چاق به سندرم گاو چاق ناميده مي شود. گاوهايي كه جيره پرانرژي دريافت كرده اند ودوره خشكي طولاني تري داشته اند اكثراً به سندرم گاو چاق مبتلا مي شوند بعضي از مشكلات ديگر از جمله بروز تب شير، كتوز، پيچ خوردگي شيردان، جفت ماندگي، ادم پستان، ورم پستان و مرگ همراه با اين سندرم ديده مي شود اگر گاو خوب تغذيه شده باشد . ممكن است به طور قابل توجهي طي نيمه دوم دورة شيردهي افزايش وزن داشته باشد. از اين روميزان بالاي افزايش وزن در دوره خشكي مورد نياز نيست گاو خشك باشد شرايط خوب بدني در اواخر دوره شيردهي، قادر به تأمين انرژي مورد نيازش از علوفه با كيفيت مناسب مي باشد. اگر گاو در ابتداي دوره خشكي تحت شرايط ضعيفي به سر برده باشد و يا كيفيت علوفه خيلي پايين باشد كنسانتره كمي مورد نياز است. مهم است كه گاو خشك پروتئين، مواد معدني، ويتامين و سايرمواد مغزي مورد نيازش را دريافت كند.