مبارزه شيميايي 

محصولات كشاورزي از زمان كاشت تا هنگام برداشت و مصرف بطور دائم در معرض هجوم انواع گوناگون آفات و امراض گياهي هستند. همه ساله مقادير بسيار زيادي از آذوقه بشر در اثر حمله آفات و امراض گياهي از بين مي روند. بنا به گفته يكي از دانشمندان انسان ريزه خوا سفره حشرات است. بنابراين نگهداري و مراقبت از محصولات كشاورزي و مراقبت از آنها و همچنين مبارزه با آفات و امراض گياهي در كليه مراحل از جمله وظائف ضروري بشر مي باشد.

اثر استفاده از سموم براي مباره با آفات و امراض گياهي سريعتر از ساير روشهاي مي باشد . بنابراين مبارزه شيميايي بيشتر از ساير روشها براي مبارزه با آفات و امراض گياهي بكار مي رود. براي اينكه در اين مبارزه موفق شويم و در نتيجه پول، وقت و محصول و سم را بيهوده از دست ندهيم رعايت نكات زير ضروري مي باشد:

1-بيماري و آفت را كه محصول و گياهان كاشته شده به آن مبتلا مي شوند بطور صحيح ودقيق شناسايي كرده و تشخيص دهيم.

2-سم مورد مصرف را از موثرترين ولي بي خطرترين نوع براي انسان و حشرات مفيد و دامهاي اهلي و با دقت تمام انتخاب كرده و سعي شم كه سم انتخابي حتماً مخصوص آفت و بيماري مورد نظر شما باشد.

3-سم خريداري شده را حتماً طبق دستورات روي جعبه آن به مصرف برسانيد. 

4-از سمپاشهاي بي حد و بيش از اندازه خودداري كنيد تا از آلوده شدن محيط زيست و اكوسيستم جلوگيري شود.

5-سم خريداري شده را بوسيله يك ماشين سمپاش مناسب و مطمئن مصرف كنيد.

6-عمل سمپاشي را در زمان مناسب انجام دهيد.

7-مطمئن باشيد كه درهنگام سمپاشي سم حتماً بر روي آفت و آن قسمتهاي مورد نظر گياه كه آلوده شده است پاشيده شود. همچنين مقدار مناسب و بطور يكنواخت سم در مزرعه مصرف گردد.

فرم هاي مختلف مواد سمي كه براي دفع آفات و امراض گياهي بكار مي روند:

1-بصورت محلول: يعني سم در داخل يك حلال مايع قرار مي گيرد. اين حالت خود به سه شكل مي باشد: اول سولوسيون يعني حلال سم مايع يا جامد در مايع حلال. دوم امولسيون يعني به صورت معلق در آوردن سم مايع يا جامد در مايع حلال به كمك يك ماده واسطه كه به آن ماده امولسيون كننده يا ماده امولسفان گفته مي شود. سوم سوسيانسيون يعني اينكه سم مايع يا جامد بدون ماده واسطه در مايع حلال بصورت معلق درآوريم. 

2-به صورت گرد: از اختلاط سم مايع يا جامد با مواد و پودرهاي بي اثر مخلوط هاي سمي خشك (پودرهاي سمي) به نسبتهاي مختلف درست مي شود.

3-به صورت گاز:سمهايي هستند كه پس از پاشيده شدن و يا آتش زدن و يا تزريق آنها به داخل خاك ايجاد بخارات يا گازهاي سمي مي كنند.

هواپيماهاي سمپاش

تاريخچه سمپاشي با هواپيما

براي اولين بار در سال 1300 هجري شمسي اولين آزمايش سمپاشي خوايي بمنظور از بين بردن آفات باغهاي ميوه انجام گرفت و پس از آن كار سمپاشي با هواپيما بسرعت پيشرفت كرد. در سال 1304 چندين شركت سمپاشي هوايي شروع به كار كرد و تكنيك كار بتدريج تكميل گرديد.

اولين بار در سمپاشي هوايي استعامل سم به شكل گرد مورد توجه قرار گرفت. زيرا محلول پاشي به علت سنگين شدن هواپيما و تكميل نبودن ساختمان هواپيما هاي سمپاش براي محلول پاشي غير عملي بود و صرفه اقتصادي نداشت. گردپاشي هم تابع روش خاصي نبود. در سمپاشي هاي اوليه كيسه هاي سم از پنجره يا دريچه كف كابين هواپيما به وسيله كمك خلبان بر روي مزرعه پخش مي گرديد اجباراً پخش گرد سم به اين شكل ناهمگن و غيريكنواخت انجام مي شد. بعدها براي يكنواخت شدن پخش سم در كنار كمك خلبان مخزني ايجاد شد كه دريچه مخزن بوسيله دستگيره اي كه توسط چرخ دندانه داري بكمك يك زنجير نيروي لازم را از حركت دست كمك خلبان مي گرفت و باز و بسته مي شد. خروج گرد سمي بطور متناوب و يكنواخت تراز حالت قبل انجام مي گرفت. گرد خارج شده از مخزن توسط باد ايجاد شده از ملخ هواپيما و همچنين حركت روبجلو هواپيماي سمپاش به صورت ذرات ريز بر روي سطح مزرعه پخش مي شد. در ضمت پرواز اغلب ذرات سمي بداخل كابين خلبان وارد مي گرديد و موجب ناراحتي خلبان و كمك خلبان مي شد و يا مانع ديد خلبان و پرواز هواپيما مي گرديد.