در قالب word و در 9 صفحه، قابل ویرایش.
خانواده سرخسيان يا اصطلاحاً فيليسنر متعلق به خانواده پولي پورياسه است که از نظر ساختماني نسبت به گياهان ديگر سادهتر و ضعيفتر ميباشند. اين دسته از گياهان به نام گياهان پست هم خوانده ميشوند. سرخسها در بخش گياهان زينتي داراي چندين گونه هستند که مختصراً به بعضي از گونهها اشاره ميشود.
پَر سياوشان
آديانتوم يا پَر سياوشان گياهي است که برگهاي سبز بسيار ظريف و حساس دارد که در خاکهاي مرطوب با PH اسيدي و دور از تابش مستقيم نور آفتاب بخوبي رشد و نمو ميکند. تكثير پر سياوشان به روش تقسيم بوته انجام ميشود. در منازل بدليل نياز نوري کم و رطوبت بالا کمتر موفق به نگهداري آن هستيم. در شرايط نامساعد سر سوختگي و سياهي نوك برگها مشاهده ميشود.
آديانتوم عمدتاً بعنوان يک گياه دارويي مطرح است و در گروه گياهان دارويي آنرا کشت ميکنند. خاك مورد استفاده، خاك سبك ترجيحاً از پيت خالص ميباشد. براي پرورش آن از خاکي كه نفوذ پذيري خوبي داشته باشد و داراي PH در حدود 5 باشد، استفاده ميکنيم.سرخس ديگري که هم مصرف زينتي و هم مصرف دارويي دارد، گياه پلي پليوم است که برگهاي کشيده، صاف و بلند دارد که اصطلاحاً به آن گياه زنگي دارو هم گفته ميشود. پلي پليوم گياهي است هاگ دار و همانند سرخسيان ديگر بوسيله تقسيم بوته براحتي قابل تکثير است. سرخسها در مكاني با رطوبت کافي قابل نگهداري هستند و روزي چند بار بايد آب پاشي شوند.
سرخس مجعد يا سرخس فري يا نفروكلپيس sp.
در گياهشناسي هرگاه نام گونه گياه مشخص نباشد بعد از نام جنس آن sp. بكار برده ميشود، و بدين مفهوم است که گونه مشخصي از اين گياه مد نظر نيست.
نفروكلپيس اس پي يکي از سرخسهاي پر مصرف و قابل استفاده در منزل است. حاشيه برگهاي آن بخشهاي فر خورده مجعدي را ايجاد کرده است که منظره زيبايي را براي گياه بوجود آورده است. غالب سرخسها ساقه کوتاه زير زميني دارند که با توليد ريشههاي نابجاي بسيار سطحي در خاک مستقر ميشود. از اين رو به گلداني كم عمق نياز دارند.
آبياري سرخسها بايد طوري باشد که تجمع بيش از حد آب در محل ريشههاي گياه اتفاق نيافتد و نيز زهکشي کافي همواره موجود باشد. عدم وجود زهكش كافي باعث زرد شدن و سياه شدن نوك برگها ميشود. اما اگر حالت قهوهاي و خشک شدن انتهاي برگها ديده شد، نشانهي کم شدن رطوبت نسبي محيط پرورش گياه است که در اين حالت اسپري آب بر روي گياه ضروري است.