در قالب word و در 15 صفحه، قابل ویرایش.
همينطور كه از موضوع اين كار پيداست، دو عبارت راسته بازار و فضاي شهري توجه را به خود جلب مي كند كه عبارت از آن يعني تاثير عملكرد تكليف در عبارت قبل را نسبت به هم و براي ما مشخص مي كند. در نتيجه موضوع از دو قسمت و در دسته بندي دقيقتر از سه قسمت قبل تشيكل شده است.
اشاره به موضوع نشان دادن تقسيم بندي آن هنگامي كه به بررسي موضوعي بر موضوعات ديگر مي پردازيم، از آن جايي كه هر عامل بر عاملي ديگر كه خود بر هزاران عامل ديگر تاثير گذار است. از سوي ديگر و به دليل محدوديت زمان، مكان و منابع، بررسي تحليل هر يك از عوامل را منعكس مي نمايد. در نتيجه اين كار براي انسجام و چارچوب بخشيدن به روند كار تا رسيدن به سطح مد نظر توجه شده است كه:
نه فقط از طريق موضوعي به بررسي تاثيرات دو جانبه بازار و فضاي شهري پرداخته شود، بلكه ويژگيهاي اصلي هر يك از اين دو را از ديده گذرانده و به دليل محدوديت هاي ذكر شده كه نمي توان از آن چشم پوشي كرد، از پرداختن به شاخه هاي فرعي پرهيز و يا فقط به اشارة آن بسنده شود و در نهايت اصل موضوع را به روابط پر رنگ تر ميان بازار و فضاي شهري اختصاص داده شود.
روش كار:
در منطقه مورد مطالعه جهت نظم دهي و تنظيم اطلاعات و همچنين تجزيه و تحليل دقيقتر از يك سو و از سوي ديگر نياز به انواع نقشه ها در مقياس هاي متنوع، مقياس بررسي ها در سلسله مراتبي به صورت زير تعريف شده است:
1 – محدودة فراگير 2 – محدودة بلافصل 3 – حوزة مداخله
نقشة زير موقعيت مكاني حوزه را مشخص مي كند.
فضاي شهري مي بايستي توسط يك نهاد عمومي اداره شود تا در جهت منافع عمومي و جامعة مدني اداره و نيازهاي آن تامين شود. (109: 1972 Lynch,)
«بنابراين شرط اساسي براي اينكه يك فضاي عمومي، فضاي شهري تلقي شود اين است كه در آن تعامل و تقابل اجتماعي صورت گيرد. پس آن دسته از نرم فضاها و سخت فضاها كه بستر تعامل اجتماعي نيستند فضاي شهري ناميده نمي شوند.
منظور از نرم فضاها آن دسته از فضاها آن دسته از فضاهايي هستند كه داراي بدنه هايي كاملاً مصنوع مي باشند و با ساختمان محصور شده اند.» (پاكزاد: 1384 : 4)
«فضاي شهري مصنوعي است سازمان يافته، آراسته و واجد نظم به صورت بستري براي فعاليت ها و رفتارهاي انساني، انساني جزئي از فضا است و با ارزش ها و هنجارهاي خود به اين فضا معنا مي بخشد» (قبلي ...)
به اين ترتيب گزينه هاي متفاوتي براي انتخاب در اختيار فرد قرار داده و به او اجازه مي دهند در راستاي تمايل خويش تا تحمل حداقل فشارهاي اجتماعي و اقتصادي گام بردارد. (108: 1972، Lynch)
«فضاي شهري جزئي لاينفك از ساخت (اصلي) شهري و از دو عنصر اساسي ميدان و خيابان تشكيل مي گردد. فضاي شهري به تركيبي اطلاق مي شود كه از فعاليت ها به بناهاي فرهنگي، اجتماعي، اداري، تجاري و مانند آن و عناصر و اجزاي شهري به صورتي آراسته، هماهنگ و واجد نظم و با طبع با ارزش هاي بصري سازمان يافته شد».