دوغ كره محصول جانبي فرآيند كره زني است كه به دو صورت شيرين و ترش وجود دارد كه از نظر ارزش غذايي و تركيب شيميايي، واجد كليه مواد جامد شير به استثناء چربي مي باشد.

دراين تحقيق سعي برآن است كه از دوغ كره، در تهيه نوشيدنيهاي تخميري استفاده گردد بنابر تحقيقات دانشمندان و محققين كشورهاي پيشرفته، خصوصاً در دهة اخير مبني بر خواص غذايي و بويژه خصوصيات دارويي فراواني كه اين فرآورده دارد و با توجه به اينكه تاكنون اين فرآورده در صنايع لبني ايران جايگاهي نداشته و در بين اكثريت مردم ايران ناشناخته مي باشد و از طرفي به لحاظ وابستگي صنايع نوشابه سازي ايران به شركت هاي نوشابه سازي خارجي و عدم وجود نوشابه مغذي و مطلوب داخلي مي توان از دوغ كره به عنوان ماده اي جهت ساختن يك نوع نوشابه ايده آل استفاده نمود.

اميد است كه نتايج حاصل از اين تحقيق بتواند محصولي مناسب و مغذي را به صنايع لبنيات و نوشابه سازي ايران مغرفي نموده تا پاسخگوي تأمين بخشي از نيازهاي تغذيه اي بوده و همچنين در پيشگيري و درمان برخي از بيماريها در كشورمان مفيد باشد.

شير و فرآورده هاي آن از ديرباز جايگاه خاصي در فرهنگ غذايي اقوام و ملل مختلف داشته اند و در هر سرزمين به تناسب عادت ها و سنت هاي مردم آن، محصولات گوناگون و متنوعي از شير تهيه شده كه در اثر مرور زمان و روابط بين ملت ها به ساير نقاط گيتي گسترش يافته است. امروزه در ميان دهها نوع فرآورده لبني، كره از موقعيتي ويژه و استثنايي برخوردار است، و به عنوان يكي از مواد غذايي اصلي در رژيم غذايي انسان مطرح مي باشد.

نگاهي گذرا به ميزان توليد جهاني كره در فاصله سالهاي 86-1981 نشان مي دهد كه در سال 1981 توليد جهاني كره بالغ بر 6/6 ميليون تن بوده است، كه نسبت به سال قبل از آن 3/2 درصد كاهش يافته است1. اين افت به علت كاهش قابل توجه توليد در كشورهاي اروپايي كه بزرگترين عرضه كنندگان كره در جهان محسوب مي شوند مي باشد. صرف نظر از نوسانات توليد در طي سالهاي 86-1980 توليد جهاني كره در سال 1986 با 2/2 درصد رشد نسبت به سال ماقبل به سطح 8/7 ميليون تن رسيد، به گونه اي كه متوسط توليد جهاني در فاصله زماني مذكور معادل 5/7 ميليون تن بوده است. از اين ميان متوسط سهم گروه كشورهاي پيشرفته سرمايه گذاري با 5/3 ميليون توليد، بالغ بر 5/46 درصد بوده است. از سوي ديگر متوسط كل مصرف جهاني كره در سالهاي 83-1981 ، بالغ بر 8/5 ميليون تن بوده است. در سال 1985، اين رقم به حدود 3/6 ميليون تن افزايش يافته است. در سال 1986 نيز كل مصرف جهاني تقريباً  در همين حد قرار داشته است. طي سالهاي 1985 و 1986 ، مصرف جهاني كره در مقايسه با توليد جهاني آن كمتر بوده كه اين امر باعث افزايش بيش از پيش ذخاير گرديده است. به هر حال در اكثر كشورهاي جهان، با بكارگيري تدابيري جهت افزايش مصرف، ميزان مصرف كره تا حدودي در سال 1986 نسبت به سال 1985 افزايش يافت.

ميزان توليد كره در ايران در سال 1360، بالغ بر 69 هزار تن بوده است. در همين سال ميزان كره پاستوريزه توليد شده در حدود 11 هزار تن بوده است. در سال 1361 توليد كره با 5/1 درصد كاهش به 68 هزار تن رسيده است. در سال هاي 62 و 63 توليد در سطح 70 هزار تن باقي مانده است. طي سالهاي مذكور ميزان توليد كره پاستوريزه بالغ بر 25 و 21 هزار تن گرديده است. براساس آمار منتشر شده از سوي سازمان خواروبار كشاورزي ملل متحد ميزان توليد كره در سال 1984 (1363) در حدود 70 هزار تن بوده و پس از افزايش در سال 1985 (1364) به حدود 71 هزرا تن رسيد. در سال 1365 نيز توليد در همين سطح قرار داشته است. بر طبق آمار بازرگاني خارجي كشور(گمرك) در سال 1364 كل ميزان واردات كره بالغ بر 50 هزار تن بوده است، كه از كشورهاي آلمان شرقي، آلمان غربي، ايرلند، دانمارك، هلند، استراليا، اروگوئه و زلاندنو صورت گرفته است