در قالب word و در 26 صفحه، قابل ویرایش.
سختي بسيار بالاي فولاد آلياژي پايين طي فرآيند پيوند و قرارگيري يون نيتروژن
خلاصه مطلب : تركيب سطح فولاد آلياژي پايين بعد از قرار گيري يون نيتروژن با روش طيف نمايي فوتوالكترون پرتوايكس (XPS) مورد بررسي و مطالعه قرار گرفت.
تأثير آن پيوند بر روي سختي مكانيكي از طريق ميزان سختي دندانه اي كه بيش از مقياس ميكرو بود مورد ارزيابي قرار گرفت. ويژگي شيميايي سطح نمايانگر شكل گيري لايه نازك غني از نيتروژن و كربن و سيليسيم بود. بر طبق مشاهدات ، آهن نقش كمي در تركيب شيمايي و ساختار سطح اصلاح شده ايفا نمود. در مقايسه با سختي نمونه اوليه كه معادل GPa 10 بود.
سختي مكانيكي سطح داراي پيوند يون نيتروژن GPa35 تا GPa50 بود.
تصور مي شود كه سختي بيش از اندازه بالاي مشاهده شده بر روي سطح و در سطح زيرين (لايه فرعي) نتيجه اصلاح و تغيير شيميايي جهت شكل گيري لايه اصلاح شده از نيتريد كربن محتوي عنصر تقويتي سيليسيم بود. شواهد حاصل از شيوه طيف نمايي فوتوالكتروني پرتوايكس (XPS) و فرورفتگي نانو نشان مي دهند كه اتصالات و پيوندهاي C-N در سطحي نزديك به احتمال فراوان از انواع SP3 مي باشد كه در يك تركيبي مشابه در ساختار متبلور Bc3N4 قابل انتظار مي باشد.
نيتروژن دهي و كربن دهي به خوبي در فرآيندهاي صنعتي به منظور ايجاد سختي براي سطوح فولادي استفاده مي شوند. فرآيندهاي نيتروژن دهي و كربن دهي، به ويژه ايجاد سختي براي سطوح فولادي استفاده مي شوند. فرايندهاي نيتروژن دهي و كربن دهي، به ويژه در كاربردهاي صنعتي نيازمند مقاومت در برابر فرآيند سايش استفاده مي شوند.
درچنين مواردي ، سختي از طريق شكل گيري كربيدها يا نيتريدهاي نيمه پايدار و يا ساختار مارتنزيتي بر روي سطح فولاد، به وجود مي آيد.
حداكثر سختي چنين تغييرات سطحي معمولاً كمتر از GPa15 مي باشد.
گسترش زمينه هاي تحقيقاتي به ويژه از طريق تكنولوژيهاي جديدتر تغيير سطح و رسوب لايه هاي نازك شامل توسعه سطوح سخت تر مي شود. جهت اصلاح ويژگي هاي مقاومت سايشي موادي كه به طور معمول استفاده مي شوند سختي و مدول هاي بالاتري نياز مي باشد.
ايجاد اصلاح و تغيير بيشتر در سطح نيازمند كاربرد ديگر مواد ضروري مانند زنگ زدگي و مقاومت فرسودگي مي باشد. فرآيندها ، هم اكنون جهت رسوب لايه هاي با سختي بسيار بالا بر روي لايه هاي زيرين نسبتاً گزم موجود مي باشند.