در قالب word و در 71 صفحه، قابل ویرایش.
انجماد آهسته تخمك و جنين
روش انجماد آهسته، براي اولين بار به وسيله Whithingham و همكارانش در 1972 مطرح شد. او از روش جهت انجماد جنين دو سلولي موش استفاده كرد و توانست با موفقيت زياد جنين‌هاي دو سلولي را پس از ذوب سالم به دست آورد. او در اين تجربة از روش انجماد و ذوب آهسته استفاده كرد. از آن پس پيشرفت‌هاي چشمگيري در انجماد جنين به دست آمد، تا جايي كه اين روش به شكل روزمره درآمد. هم زمان با انجماد جنين، تلاش‌هاي زيادي در جهت انجماد آزمايشگاههاي مختلف جانوري به روش آهسته صورت گرفت كه نتايج آن كاملاً ضد و نقيض IVF تخمك گونه‌هاي است.
محققان با بررسي فاكتورهاي مختلف، سعي كردند روش انجماد آهستة تخمك را بهبود بخشند. از مهمترين فاكتورهاي مورد بررسي مي‌توان به موارد زير اشاره كرد:
- شناخت ساختار تاثير سرعت انجماد به روش آهسته (سرعتي كمتر از تخمك c/minْ1) و به روش سريع.
- تاثير القاي يخ زدگي در برودت نزديك cْ7- در موفقيت انجماد تخمك
- نقش انواع ضد يخ در انجماد تخمك
- بررس روش‌هاي مختلف ذوب و خروج ضد يخ از تخمك
- بررسي خصوصيات فيزيك و شيميايي غشاي تخمك در مراحل انجماد
اساس انجماد آهسته
مراحل انجماد آهستة تخمك عبارتست از:
1. آب گيري تخمك با استفاده از تركيب حاوي ضد يخ و به تعادل رساندن آنها.
2. سرد كردن تخمك تا برودت زير صفر درجه سانتي گراد
3. القاي يخ زدگي يا seeding در برودت نزديك cْ7- و تشكيل كريستال يخ خارج سلولي.
4. نگهداري در ازت مايع (cْ196-)
5. ذوب تخمك و رقيق كردن محيط به منظور خارج ساختن ضد يخ از سلول
در مراحل انجماد و ذوب ساختمان سلولي، تخمك بايد حفظ شود و صدمات وارد شده به سلول در اثر تشكيل كريستال‌هاي يخ داخلي سلولي، به حداقل برسد. بنابراين، پيش از انجماد و يا در مرحلة سرد شدن تخمك بايد آب داخل سلولي را خارج كرد و ميزان آن را به حداقل رسانيد. اگر اين عمل به روش مناسب و كافي صورت نگيرد، كريستال‌هاي يخ درون سلولي شكل شده و باعث نابودي تخمك مي‌شوند. آب درون سلولي را مي‌توان به چند روش خارج كرد.