دانلود تحقیق با موضوع پوكي استخوان ،

در قالب word و در 6 صفحه، قابل ویرایش.

توده استخواني هر فرد معمولا در 30 تا 35 سالگي به بيشترين ميزان خود مي‌رسد. پس از اين سن، كاهش توده استخوان به صورت يك روند طبيعي پيري آغاز مي‌شود. پوكي استخوان وقتي بروز مي‌كند كه كاهش توده استخوان بيش از حد سريع باشد. پوكي استخوان موجب درد، رنج و مشكلات ديگري مي‌شود كه عبارتند از: - شكستگي استخوان كه بسياري از آنها به بستري شدن مي‌انجامد. - ناتواني و وابستگي به ديگران - مرگ به علت ناتواني در بهبودي از آسيب‌هاي وارده ممكن است دچار پوكي استخوان شويد، بدون آنكه از بيماري خود اطلاع داشته باشيد به همين دليل است كه پوكي استخوان «بيماري بي‌سر و صدا » ناميده مي‌شود. در مراحل اوليه بروز پوكي استخوان،‌ علايم به ندرت ظاهر مي‌شود، كه اين امر تشخيص بيماري را دشوار مي‌كند. پوكي استخوان در مراحل بعدي موجب بروز مشكلات ذيل مي‌شود. - شكستگي مفاصل‌ ران، كمر و ستون مهره‌ها كه غالبا اين اولين علامت است. - كمردرد شديدي در يك نقطه خاص كه نشانه يك شكستگي مي‌باشد. - قوز كردن پشت كه موجب انحناي پشت يا قوز درآوردن مي‌شود. - كوتاه شدن قد پوكي استخوان در طي سالهاي متمادي ايجاد مي‌شود. اگر از علايم هشداردهنده فوق در شما بروز نكرده باشد، ممكن است مبتلا به پوكي استخوان شده باشيد. گرچه پوكي استخوان را نمي‌توان به طور قطعي درمان كرد، ولي درمان نسبي آن امكانپذيرست. عوامل مستعد كننده پوكي استخوان كدامند؟ عوامل مستعد كننده‌اي كه قابل كنترل نيستند. جنسيت: خانمها بسيار بيشتر از آقايان دچار پوكي استخوان مي‌شوند. سن: با افزايش سن احتمال بروز پوكي استخوان بيشتر مي‌شود. شروع يائسگي: استروژن هورمون زنانه‌اي كه از كاهش توده استخوان جلوگيري مي‌كند. توليد استروژن در تخمدانها بعد از يائسگي متوقف مي‌شود، ‌در نتيجه از دست رفتن توده استخوان تسريع مي‌شود.