شرح بیماری
ناشنوایی و اختلال در شنوایی عبارت است از کاهش توانایی یا ناتوانی کامل در شنیدن. ناشنوایی می‌تواند به علت مشکل در استخوان‌های کوچک موجود در گوش میانی که صدا را انتقال می‌دهند یا مشکل در شاخه‌های عصب‌هشتم مغزی که صدا را به مغز انتقال می‌دهند باشد. بنابراین دو نوع ناشنوایی وجود دارد: ناشنوایی انتقالی ، که در آن استخوان‌های کوچک موجود در گوش میانی تخریب می‌شوند و صدا را انتقال نمی‌دهند «اتواسکلروز).
ناشنوایی حسی ـ عصبی ، که در آن عصب هشتم مغزی «عصب شنوایی) اغلب به دلایل ناشناخته آسیب می‌بینید.ناشنوایی مختلط، شامل هر دو نوع ناشنوایی انتقالی و حسی ـ عصبی میباشد.
علایم شایع
در شیرخوار:پاسخ ندادن به صداهای محیط، خصوصاً صداهایی که قاعدتاً باید شیرخوار را از جا بپرانند.
در افراد مسن: مشکل داشتن در افتراق (گوش دادن انتخابی به) صداهای محیط اطراف
وزوز گوش، سرگیجه، درد
بلند کردن صدای رادیو یا تلویزیون
علل
مادرزادی در اثر توارث ژنتیکی غالب یا مغلوب
عفونت‌های مزمن گوش میانی یا گسترش عفونت به گوش داخلی
تولید موم گوش به مقدار زیاد
اختلالات رگ‌های خونی ، از جمله بالا بودن فشارخون
صدمه به سر
تومور
لخته‌های خونی که به رگ‌های کوچک تغذیه‌کننده عصب شنوایی می‌روند.
مولتیپل اسکلروز (ام.اس)
سیفلیس
اختلالات انعقاد خون
عفونت ویروسی مثل اوریون
قرار گرفتن طولانی مدت در معرض صداهای 85 دسی‌بل یا قوی‌تر
بالا رفتن سن. اکثر افراد بالای 65 سال در شنیدن صداهای زیر (با فرکانس بالا) مشکل دارند.