فهرست مطالب:
تعریف اومانیسم
تاریخچة اومانیسم
اومانیسم در غرب
اومانیسم در سروده های دانته و میلتون
اومانیسم رنسانس
اومانیسم نو
اومانیسم سوم
تأثیر اومانیسم بر دین
فرهنگی زمینی از دیدگاه دین
جوهره اصلی تفکر و فرهنگ معاصر غربی
تفاوت فرهنگ ما با فرهنگ غربی ها
اومانیسم اسلامی در اندیشه شریعتی
شریعتی و ماهیت پویای انسان
انسان ،جمعی از خدا و خاک
مقایسه دیدگاه اومانیسم غربی و اومانیسم شریعتی
کاربرد اندیشه شریعتی در جامعه امروز
اومانیسم ها و پیامبران و اولیای الهی
نظر اسلام درباره تفکر اومانیست
نظریه آگوست کنت و اومانیسم
نگاه انسان به خود در غرب (جامعه جدید) و در قرن وسطی
معنای فلسفی اومانیسم
جریان نقد اومانیسم
انسانگرایی و اومانیسم در مارکسیسم و پراگماتیسم و اگزیستانسیالیسم
اومانیسم در قرن ۱۹-۲۰ و نظریه نیچه
تحلیل انسان به خرد در غرب و فلسفه کانت
دیدگاه سقراط ، افلاطون و ارسطو نسبت به انسان
اساس و اندیشه مارکس و بیگانگی از دیدگاه مارکس
مروری بر زندگی و اندیشه های هگل
هگل و نظریة تجلی روح و کتاب پدیدار شناسی
پدیدار شناسی هوسرل
پدیدار شناسی بر اساس تعریف هگل
نگاهی به نامه هایدگر در باب اومانیسم
نظر هایدگر درباره سرچشمه اومانیسم
نظر هایدگر دربارة نسبیت بین متافیزیک و اومانیسم
تفکر آینده در فلسفه هایدگر
نظریة کارل یونگل
نظریة آلفرد آدلر
نهضت انسان گرا از دید روانشناسان انسان گرای آمریکا
عقاید عمدة راجرز
حدود آزادی و اختیار انسان
ویژگیهای شخصیت سالم
انگیزش و سلسله مراتب نیازها
هدف از فکر کردن
برداشت فروید از ماهیت انسان
بیگانگی و توهم از دیدگاه فروید
ضمیر ناخود آگاه و فروید
احساسات ناخود آگاه
پیش درآمدی بر خود شیفتگی
فهرست منابع فارسی
فهرست منابع انگلیسی
قسمتی از متن تحقیق:
اومانیسم واژه ای است که در طول تاریخ ، معانی گوناگونی به خود دیده است . تاریخ پیچیدة آن در دنیای غرب دامنة معانی و تعاریفش را گسترده کرده است . با وجود این ، می بایست ضمن تأکید بر تکثر ، پیچیدگی و سیال بودن معانی اومانیسم ،تعریف امروزی آن را ارائه نماییم . ریشة این واژه humble (humilis) از واژه لاتین “humus” به معنای خاک یا زمین است . از این رو “homo” به معنای هستی زمینی و “humanus” به معنای خاکی یا انسان است . این واژه در آغاز در مقابل سایر موجودات خاکی یعنی حیوانات و گیاهان و همچنین مرتبة دیگری از مخلوقات یعنی ساکنان آسمان یا خدایان (divihnus , deusldivus) به کار می ر فت . در اواخر دوران باستان و قرون وسطای غرب ، محققان و روحانیان میان “divinitas” به معنی حوزه هایی از معرفت و فعالیت که از کتاب مقدس نشأت می گرفت و اومانیتاس (humanitas) یعنی حوزه هایی که به قضایی عملی زندگی دنیوی مربوط می شد ، فرق گذاشتند .از آنجا که این حوزة دوم بخش اعظم مواد خام خود را از نوشته های رومی و به طور فراینده یونان باستان می گرفت ، مترجمان و آموزگاران این آثار که معمولاً ایتالیایی بودند خود را “umanisti” یا «اومانیست ها » نامیدند . بر این اساس “humanity” به آن حوزه از معارف درسی اطلاق می شد که صنایع بیان ، منطق ، ریاضیات و مطالعة آثار نویسندگان یونانی و رومی را در بر می گرفت و«اومانیست » فردی بود که این مموضوعات را ترجمه یا تدریس نموده و یا امکانات تدریس آنها را فراهم می کرد .