تاریخچه ارتباطات ماهواره‌ای به سال 1945 میلادی باز می‌گردد، در اکتبر 1945 آرتور سی کلارک، ستوان خلبان نیروی هوایی انگلستان و متخصص ارتباطات طرحی را پیشنهاد کرد مبنی بر اینکه اگر یک ماهواره مصنوعی را در ارتفاع 36 هزار کیلومتری از سطح زمین و بالای خط استوا قرار دهیم با سرعتی برابر گردش زمین به دور خود خواهد گشت و حدود 90 درصد از سطح کره زمین را به استثنای قطب شمال و جنوب تحت پوشش صدا و تصویر قرار خواهد داد و در اوایل دهه 50 میلادی طرحهای تکمیلی و جانبی در استفاده از ماهواره‌های مصنوعی، منجر به استفاده از ماهواره‌های فعلی گردید.

ماهواره در فروردین 1373 وارد ایران شد و از همان زمان به یکی از کانونی‌ترین موضوعات مورد توجه جامعه تبدیل گردید. از آغاز شکل گیری و توسعه ماهواره در ایران، مساله آثار اجتماعی و فرهنگی آن به طور جدی جزئی از دل ‌مشغولی‌های مسوولان امر شد ،که آیا این فناوری جدید و بیگانه و در عین حال جذاب ،سطح کیفی زندگی افراد را تغییر داده و خطری را متوجه آن می‌کند یا نه؟ در اساس ورود ماهواره به کشورهای اسلامی مانند ایران با اهداف سازمان یافته‌ای صورت می‌گیرد، جنب و جوش و تحرک مسلمانان فعال در گذشته‌های نه چندان دور دشمنان دین را از ترس نفوذ افکار، عقاید و آرمانهای اسلام مبین به میان ملت و سرزمینشان همیشه در حالتی تدافعی قرار داده بود و آنها را وادار کرده بود تا دروازه شهرهایشان را ببندند و بر تعداد سنگرها و پناهگاههای خود بیفزایند تا مبادا اسلام و آیینهای آن از روزنه‌ای به خانه و کاشانه‌شان وارد شود. اما با فراموش کردن دستورات دینی از طرف بسیاری از مسلمانان، چنان جوشش و تحرک دینی و شادابی و نشاط مذهبی فروکش کرد که همان دشمنان آسیب پذیر از سنگرها بیرون جستند و دروازه‌ها را گشودند و با خیالی آسوده از موضعی تدافعی به حالت تهاجمی تغییر جهت دادند و هر نوع سلاحی را بر علیه دین و در راه تغییر سنتهای پایدار اخلاقی و کم رنگ سازی فرهنگهای اصیل مذهبی به کار گرفتند و با آغاز عصر تحول در دنیای ارتباطات و اطلاعات، ماهواره را به عنوان پیشقدم در انتشار فرهنگ ضد دین و اخلاق و با استفاده از راه‌های تاثیرگذاری آن بر روی مخاطبان وارد معرکه کردند و همین سلاح فرهنگی جای هزاران هزار سلاح و نیروهای نظامی را در غارت و چپاول فرهنگ و اخلاق جوامع پر کرد، و تا جایی به تاخت و تاز پرداخت که فرهنگ‌های بومی را به کناری زده و عقاید فرهنگی و اخلاقی جدیدی را که نامانوس است در جامعه تزریق نمود.