در قالب ppt و در 67 اسلاید، قابل ویرایش.
تعریف اقلیم
اقليم، شرايط متوسط آب و هوا براي يك محدودۀ خاص و يك دورۀ خاص است.
تغيير اقليم
بر اساس تعریف IPCC تغییر اقلیم عبارت است از تغيير برگشت ناپذیر در متوسط شرایط آب و هوايي يك منطقه نسبت به رفتاري كه در طول يك افق زماني بلندمدت از اطلاعات مشاهده يا ثبت شده در آن منطقه مورد انتظاراست.
عامل اصلی تغییرات اقلیمی:
فعالیت های انسانی است که به انباشت گازهای گلخانه ای با قدرت ماندگاری طولانی مدت در جو (دی اکسید کربن، متان، اکسید نیتروژن و هالوکربن ها) منجر می شود.
با توجه به چالشهای صنعت آب کشور (احتمال وقوع تغییر اقلیم و افزایش تقاضا) هماکنون چند پرسش اساسی به این شرح مطرح است:
تغییر اقلیم چه پیامدهای اقتصادی بر منابع آب حوزههای آبریز کشور دارد؟
تغییر اقلیم، بهرهوری منابع آب را چگونه تحت تأثیر قرار میدهد؟
آثار اقتصادی متقابل گزینههای سیاستی و تغییرات اقلیم بر منابع آب چگونه است؟
نقش راهبردهای تطبیق و سازگاری در کاهش آثار این پدیده چست؟
و در نهایت در هر یک از موارد فوق، وضعیت کلی منابع و مصارف آب در سال افق نسبت به وضعیت موجود چگونه خواهد بود؟.
انتخاب حوضۀ آبریز زایندهرود به عنوان منطقۀ مطالعاتی این پژوهش به چند دلیل صورت گرفته است.
اول این که این حوضه یکی از حوضههای آبریز تحت تنش آبی در کشور است
بر اساس پیشبینیها، تا هنگامی که مصرف آب در این حوضه با روند فعلی رشد یابد، تا سال 1400 منابع آب حوضه قادر به تأمین تقاضا برای آب نخواهد بود و با 10 درصد کاهش در منابع آب، حوضه دچار تنش آبی خواهد شد
شواهدی از وقوع تغییر اقلیم در روندهای تاریخی حوضه مشاهده شده است
راهگزینهای منتج از الگوهای گردش عمومی جو نیز بر ادامۀ این تغییرات در آینده حکایت دارد (مساح بوانی و مرید، 1384)؛
منابع آب این حوضه تلفیقی از منابع آب سطحی و زیرزمینی است و هر دو نوع کشت آبی و دیم نیز در آن صورت میگیرد.
پایه های اطلاعاتی به نسبت مناسبی از وضعیت منابع و مصارف آب و افقهای توسعه در این حوضه به وسیلۀ مطالعات و پژوهشهای انجام گرفته توسط مهندسان مشاور و طرحهای پژوهشی فراهم بود