دانلود پاورپوینت با موضوع کورپولمونال (قلبی ریوی)،
در قالب ppt و در 47 اسلاید، قابل ویرایش.

نارسایی‌ احتقانی‌ قلب‌ عبارت‌ است‌ از عارضه‌ای‌ از بسیاری‌ از بیماری‌های‌ جدی‌ كه‌ طی‌ آن‌ قلب‌ مقداری‌ از ظرفیت‌ پمپ‌ كردن‌ كامل‌ خود را از دست‌ می‌دهد. بنابراین‌ خون‌ به‌ داخل‌ دیگر اعضاء، خصوصاً ریه‌ها و كبد، پس‌زده‌ می‌شود

    پاتوژنز:
HF یک اختلال پیشرونده بوده که پس از یک حادثه پایه که باعث آسیب عضلات قلبی و کاهش عملکرد میوسیتها و در نتیجه کاهش توانایی میوکاردیوم برای تولید نیروی رو به بیرون می شود ایجاد می گردد و قلب دیگر نمی تواند انقباضات طبیعی را انجام دهد. این حوادث ممکن است ناگهانی (MI)، تدریجی (افزایش فشار خون و کاهش حجم) ویا ارثی باشند.

صرف نظر از حادثه اولیه، روند تمامی علل، کاهش توانایی پمپاژ قلبی است.
با کاهش پمپاژ قلبی چندین مکانیسم جبرانی (سیستم آدرنرژیک، سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدسترون و سیستم سایتوکاین ها) فعال می شود. در مدت کوتاه این سیستم ها قادرند عملکرد قلب را در محدوده همودینامیک طبیعی حفظ کنند و بیمار بدون علامت باقی می ماند. با گذشت زمان فعالیت این سیستم ها سبب آسیب بطنی بخصوص بدتر شدن شکل گیری مجدد بطن چپ و نهایتا“ عدم جبران قلبی می شود.
  
   اگر حفره قلبی به دلیل ضایعه ای که باعث افزایش پیش بار می شود (شانت چپ به راست یا نارسایی دریچه) خواه ناخواه متسع شده باشد، فضای اندکی برای اتساع بیشتر و افزایش برون ده قلب باقی می ماند.

   حضور ضایعاتی که باعث افزایش پس بار در برابر بطن می شوند (تنگی آئورت یا ریوی، کوارکتاسیون آئورت) باعث کاهش برون ده قلب و کاهش رابطه فرانک- استارلینگ می شوند.

   در بعضی از موارد برون ده قلب طبیعی یا بالاتر از حد طبیعی است ولی به دلیل کاهش محتوای اکسیژن سیستمیک یا افزایش نیاز به اکسیژن، اکسیژن کافی برای تامین نیازهای بدن حمل و نقل نمی شود در این حالت اختلال عملکرد میوکارد وجود ندارد و برون ده بیشتر از حد طبیعی است.