ورودی یکی از عناصر فضایی خیلی مهم در معماری است که نقطه شروع رابطه مخاطب با اثر است. بنابراین ورودی (چه در واحدهای تجاری، ساختمانها، مساجد و ...) مشخصا باید خصوصیاتی از آشنا بودن، آشنا کردن، قابلیت دیده شدن تا دعوت کنندگی را در خود داشته باشد. (خاکی، 1384)
ورودی بیانگر هویت بناست و عاملی است در جهت شاخص و خوانا نمودن (متمایز کردن) بنا در سطح شهر و در برابر سایر واحدهای معماری. پس شناسایی فاکتورهای تأثیرگذار در ورودی ها بر الگوهای رفتاری افراد، می تواند ما را در رسیدن به اهدافمان یاری نماید. این اهداف برای کارفرمایان و صاحبان واحدهای تجاری می تواند همان شاخص و متمایز نمودن بنا در بدنه شهری یا جلب افراد به خرید از این مکان و حتی خرید بیشتر از آنجا باشد. و از نیازهای خود معماری فضا، در نظر گرفتن ابعاد و اندازه های انسانی با ابعاد و اندازه های فروشگاه و حجم افرادی است که قرار است از آن وارد یا خارج شوند، اطلاعاتی که باید به کاربران داده شود یعنی ورودی بگوید که اینجا چه خبر است. و در واقع تابلوی باشد از آنچه که در داخل اتفاق می افتد، در کنارش نیز اطلاعات جانبی ای (مثل: پوسترهای تبلیغاتی، روزنامه و ...) را در اختیار افراد قرار دهد. از نیازهایی که ورودی ها باید برای کاربران تأمین کند، راحتی دسترسی به اطلاعات، فضاها، وسایل و امکانات (چرخ دستی، سبد، ...) می باشد.
با توجه به آنچه که در بالا گفته شد از ضعف های طراحی محیطی و معماری امروز اینست که کمتر به مسئله ورودی ها و اهمیت آنها در بناهای معماری و حتی آنچه که باید در یک فضای ورودی وجود داشته باشد، توجه شده است بدین ترتیب برای حل این مشکل، یا ضعف طراحی محیطی و معماری، باید روی آن کار تحقیقاتی انجام شود.
با توجه به نتایج حاصله از مصاحبه ها ورودی به عنوان واحدی از فضای معماری اولین چهره ای است که به مخاطب عرضه می شود، و همه اطلاعات را سعی می کند که به مخاطب بدهد، بنابراین عاملی است که برای افراد تعیین و تکلیف می کند. پس برای ورودی می باید طیف ورود را تعریف کرده که در بعضی قسمتها بنا به نیاز سلسله مراتب ورود را در آن اعمال کرد ...