بخشی از متن:ابتدای مرحله انسانیت را باید هنگام پیدایش کلمه و
کلام دانست و با همین وسیله بود که انسانیت انسان آشکار گردید. در واقع
انسانیت از آنروز آغاز شد که موجودی نیم انسان و نیم حیوان در غار با بر
روی درختی نشست و مغز خود را برای بافتن و اختراع علاماتی صوتی بکار انداخت
که بتواند معرف دسته ایی از اشیا مشابه باشد. مانند کلمه حابه برای همه
خانه ها و انسان برای همه انسان ها از آنروز برای پیشرفت عقلی انسانراه
جدیدی بازشد که پایان ندارد زیرا کلمه برای فکر منزلت افرار کار را دارد
نظر
باینکه تاریخ دورانهای ابتدایی از حدس و تخمین تجازو نمی کند در مورد
پیدایش تکلم نیروی خیال می تواند در فضای سیعی بپرواز درآید. شاید بوان فت
که نخستین دکل تکلم و زبان گشودن انسان- که می توان آن را ارتباط با دیگران
بوسیله علامات نامید- همچون فریاد عاشقانه یک حیان برای حیوانی دیر بوده
است. اگر چنین باشد، می توان گفت سراسر جنگلها و بیشه ها پر از لغاتی است
که جانوران متعدد بوسیله آنها با یکدیگر سخن می گویند. گارنر در مورد
پرگویی تمام باشد بی بوزنتگان لااقل بیست نوع صوت و تعداد زیادی اشاره پیدا
کرده است از همین اصواتو لغاب حقیر استکه س از تکمیل سیصد کلمه تشکیل شده
که پاره ای از قبایل عقب افتاده با آن سخن می گویند و رفع احساس می کنند.
درنزد
مردم ابتدایی برای انتقال فکر، ایما و اشاره مقدم بر زبان و سخن گفتن بوده
است توسل باشاره در میان هندیان امریکا باندازه ای حایز اهمیت استه مردم
قبیله آراپاهو مانند بسیاری از مردم امروز جهان نمی تانستنددر تاریکی مطاب
خود را به یکدیگر تفهیم کنند شاید نخستین کلماتی که انسان به آنها پی برده و
ادا کرده فریادهایی مانند صدای حیوانات برای بیان پاره ای عاطف بوده است.
پس از هزاران سال تغییرات و بطور آتی که برای لغت و زبان پیش آمدهف هی
ربانی نیست ک در حال حاضر صدها لغت تقلیدی در آن موود نباشد مانند خرخر
کردن، خش خش کردن، نق نق کردن نظایرآنها شاید ریشه بسیاری از لغات
درزبانهای مختلف از همین راه ایجاد شده است.
شک نیست که نسلهای زیادی
از مردم پشت سر هم آمده و رفته اند با انسان توانسته است از اسامی خاص اسم
کلی و مطلق را استخراج کند در میان بسیاری از قبایل کلماتی که دلالت بر
رنگها- بدون سنگی باشیا رنگین- داشته باشد و همچنین واژه های نماینده
محردابی مانند: نغمه، نوع مکان، عقل، کمیت و نظایر آنها وجود ندارد .
پیدایش این کلمات مجرد ظاهرا نتیجه ترقی فکر نشری ارتباط آنها با تفکر
انسانی، ارتباط علت و معلولی است این کلمات همچون افزارها ادواتی هستند که
بدقت فکر کمک کرده و در واقع رموز و علایم تمدن بشمار می روند.