مقدمه:معمولا سه مرحله مجزا در تحول بينيتي وجود دارد. اين سه
مرحله به طور شماتيك است. در ابتدا يك زير وامه كه تشكيل از يك صفحه فريتي
است روي مرزدانه آشيت جوانه زني كرده و تا زماني كه رشد آن توسط تغيير شكل
پلاستيك آشيت زمينه متوقف نشده به رشد خود ادامه مي دهد. در اين مرحله زير
واحدهاي جديد در نوك صفحه فريتي قبلي جوانه زني كرده و رشد مي كنند. مجموعه
اي از چند زير واحد را اصطلاحا يك شيف (Sheef) مي گويند. سرعت متوسط طويل
شدن يك شيف قاعدتا كمتر از يك زير واحد است كه علت آن وقفه هاي زماني بين
تكيل زير واحدهاي متوالي است. رسوبگذاري كاربيد كه در مرحله بعدي وقوع مي
يابد سرعت تحول را با حذف كربن از آشيت باقي مانده يا از فريت فوق اشباع
متاثر مي كند.
دماي شروع تحول:
دماي شروع تشكيل نسبيت و هم چنين
فريت ويرمن اشتاين كه ماهيت تحول آن بسيار شبيه به نسبيت مي باشد ) به
تركيب شيميايي فولاد بيش از دماي حساس هستند (شكل a6.3(
اين مساله نشان دهنده اثر انحناي محلول بر تحولات بينيتي يا فريت ويرمن اشتاتن است.
وياگرام
زمان - دما - استحاله (TTT) در فولاد ها اغلب مطابق شكل b 6.3 است .
همانطور كه ملاحظه مي گردد اين دياگرام شامل در منحني c شكل است كه بالائي
مربوط به تحولات نفوذي يا تحولات همراه با دوباره بنا شدن ساختارهاي فازي
(Re Consteructive) و منحني پاييني مربوط به تحولات برشي يا همراه با
جابجايي دسته جمعي انحنا (displacive) مي باشند . دماي روي منحني پاييني
شكل b6.3 نشان دهنده بالاترين دمايي است كه فريت ويرمن اشتاتن و نسبيت
يكسان بوده و صرفا به شرايط ترموديناميكي بستگي دارد. با توجه به تاثير
عناصر آلياژي بر دماي شروع تحول نسبيتي روابط تجربي زيادي در فولادهاي
مختلف ارائه شده اند مثلا رابطه براي فولادهاي مختلف با آناليز 55/0-1/0
درصد كربن 35/0-1/0 درصد سيلسيوم 7/1-2/0 درصد منگنز 0/5-0 درصد نيكل 5/3-0
درصد كروم 0/1-0 درصد موليون ارائه گرديده است.