چكيده
مطالعه حاضر، بررسي زيست محيطي و فلوريستيكي گياهان دامنه هاي جنوب غربي ارتفاعات كوه بينالود در شمال شهرستان نيشابور با وسعتي حدود 500 كيلومتر مربع است. اين مطالعه به منظور شناخت گونه هاي گياهي و بويژه شناسايي گونه هاي كمياب و در معرض انقراض و همچنين براي افزايش دانش ما در مورد محيط زيست اين منطقه انجام شد، چرا كه اولين قدم در راه حفظ محيط زيست، شناخت دقيق و علمي آن مي باشد. پوشش گياهي منطقه شامل 488 گونه و زيرگونه متعلق به 301 جنس از 67 خانواده ي گياهي است كه از بين آنها تعداد 20 گونه جزو گياهان كمياب و در معرض انقراض مي باشند. تروفيت ها با 88/36 درصد شكل زيستي غالب را دارند و همي كريپتوفيت ها و كامفيت ها به ترتيب با 01/34 و 68/11 درصد اشكال زيستي بعدي را تشكيل مي دهند. از نظر نوع ناحيه ي رويشي، 66/52 درصد گياهان آن از عناصر رويشي ايرانو-توراني و بقيه مربوط به دو، سه يا چند ناحيه ي رويشي بوده و يا پراكنش جهاني دارند. زيستگاه هاي منطقه را از روي نوع رويش گياهي، نوع بستر و ميزان دسترسي گياهان به آب، مي توان به هفت زيستگاه دشتي و مسطح، صخره اي، دامنه هاي مرطوب،دامنه های خشک ،  زيستگاه هاي آبي، واريزه ها و مناطق تخريب شده تقسيم كرد.

فهرست مطالب:
چکیده
فصل اول: کلیات
۱- رشته کوه های بینالود
۲- معرفی منطقه ی مطالعه شده
۳- اطلاعات هواشناسی منطقه
فصل دوم: روش مطالعه
فصل سوم: نتایج و بحث
۱- خانواده های گیاهی منطقه
۲- جنس های گیاهی منطقه
۳- گونه های گیاهی منطقه
۴- مقایسه فلور گیاهی منطقه و ایران
۵- اشکال زیستی
۶- دوره های رویشی
۷- زیستگاه
۸- نواحی رویشی
۹- گونه های اندمیک
۱۰- گونه های نادر و در معرض انقراض
۱۱- اهمیت اقتصادی
جدول ۱
جدول ۲
جدول ۳
.
.
.
جدول ۲۴
منابع
پیوست ۲: گونه های گیاهی منطقه