بخشی از مقدمه:انرژی بادی بیش از 2000 سال است که مورد استفاده
قرارگرفته است. اولین آسیابهای بادی در ایران مورد استفاده قرار گرفتند که
از باد برای تولید انرژی مکانیکی استفاده می کردند. نام "آسیاب بادی" به
این دلیل به کار رفت که هدف اصلی آنها آسیاب و خرد کردن غلات و تبدیل آن به
آرد بود. باد یک پروانه (توربین) بادی را می چرخاند که به قرقره ها و تسمه
هایی وصل بود و چرخهای آسیاب را به گردش در می آورد.
در آغار سالهای
1900 آسیابهای بادی تغییر و بهبود یافتند و برای کشیدن آب از زیر زمین مورد
استفاده قرارگرفتند و امروزه هنوز بدین منظور مورد مصرف قرارمی گیرند.
پس
از گسترش ژنراتورهای بادی، طولی نکشید که برای سرویس دهی در مناطق دور
افتاده استرالیا یعنی جاهایی که برق از ژنراتورهای شهری تامین نمی شد، مورد
استفاده قرار گرفت.
از زمانهای نخستین، بشر با ساخت اولین آسیاب ها که
قدمت آنها سال ششم میلادی ثبت شده است، نیروی باد را تحت کنترل خود درآورده
است. به مرور زمان این تکنولوژی از تنوع برخوردار شده است از جمله کشیدن
آب از چاه، آسیاب کردن غلات و تامین نیروی برق کارخانجات چوب بری و الوار
سازی. در اواسط قرن نوزدهم تنها در انگلستان بیش از 10000 آسیاب بادی کار
می کرد. آخرین دگرگونی در طول سالهای 1880 به وقوع پیوست زمانی که عمل گردش
بادبانها به محرک و گرداننده یک ژنراتور الکتریکی تبدیل گشت.