در سیر تاریخ تکامل زندگی بشری، وضع کار همراه با سایر شئون انسانی همواره در تغییر بوده و تغییر ابزار کار در این تحول نقش اساسی بر عهده داشته است. در دوره هایی که زندگی بشر از شکار و صید و یا کشاورزی تأمین می شده، به علت سادگی ابزار، عوارض وابسته به شغل ناچیز بوده است و در اکثر موارد از چند خراش یا زخم ساده تا حداکثر شکستگی اعضا، تجاوز نمی کرده است. تا قرون اخیر هم که ابزار کار با نیروی عضلات انسان و یا به کمک حیوانات به کار می افتاده، مخاطرات کار چندان زیاد نبوده و مسائل مربوط به شغل چندان مورد توجه قرار نگرفته و تا قرن شانزدهم میلادی در کتب طبی به بهداشت شغلی و ارتباط بیماری های مختلف با شغل افراد اشاره قابل توجهی نشده است. از سال 1700میلادی به بعد، به ویژه با پیدایش انقلاب صنعتی در اروپا و گسترش استفاده از ابزار جدید و به خصوص استفاده از قوه بخار و کاربرد مواد گوناگون در صنعت، وضع کار و کارگری در ممالک اروپایی به ویژه انگلستان، تغییر فاحشی نموده و علاوه بر مسائل مربوط به بهداشت شغلی، مسائل حقوقی و اجتماعی کارگران به نحو بی سابقه ای مورد توجه قرار گرفت که به عنوان نمونه می توان به وضع قانون کار در انگلستان در سال 1833 اشاره کرد. در قرن حاضر با توسعه علوم و صنایع و استفاده از ابزار و مواد گوناگون در صنعت و کشاورزی بر تعداد بیماری های وابسته به شغل و سوانح ناشی از کار، به نحو بی سابقه ای افزوده شده و دشواری های بسیاری چون تراکم جمعیت در کارگاه ها، کار با وسایل سنگین و اشتغال در محیط های نامناسب مانند کار در ارتفاعات و یا در اعماق دریا یا عوارض ناشی از سموم صنعتی که علاوه بر کارگران، جامعه را نیز می تواند آلوده سازد، مسائل روز افزون بسیاری را به وجود آورده و موجب توجه هر چه بیشتر ملت ها به بهداشت شغلی گردیده است.

کارخانه سیمان کرمان در جنوب شرقی ایران (استان کرمان) قرار گرفته و نزدیک به بندرعباس می باشد که این امتیاز این شرکت را یاری می دهد که به عنوان یکی از صادرکنندگان در منطقه خلیج فارس مطرح باشد. این کارخانه در 12 مرداد سال 1346، با سرمایه اولیه 160 میلیون ریال شروع به کار کرد. در زمان تأسیس این کارخانه، شرکت سهامی بوده و در تاریخ 25 مهرماه 1351، به شرکت سهامی عام تبدیل گردید...