دانلود تحقیق با موضوع بررسي رابطه بين ساز و كارهاي راهبري شركتي و ريسك سيستماتيك،
در قالب word و در 28 صفحه، قابل ویرایش، شامل:
چكيده
مقدمه
پیشینه پژوهش
اعضاي غير موظف و ريسك سيستماتيك
مدل پژوهش
متغير وابسته
متغيرهاي مستقل
یافته‌های پژوهش
مدل با كل داده‌ها
مدل با داده‌های داراي بتاي کوچک‌تر از نيم
مدل با داده‌های بتاي بين 5/1 و 1
مدل با داده‌های داراي بتاي بزرگ‌تر از يك
نتايج آزمون فرضیه‌ها
نتیجه‌گیری و پيشنهادها
منابع
چکیده تحقیق:
سياست اقتصاد آزاد و افزايش ارتباطات در ميان شرکت‌ها، منجر به تأثير متقابل آن‌ها بر يكديگر شده است؛ از اين رو، مديران در عمليات اصلي خود با عدم اطمینان‌های زيادي مواجه می‌شوند. براي مقابله با اين عدم اطمینان‌ها، مديران بايد از مناسب‌ترین سیاست‌های مديريتي استفاده كنند كه اين امر از طريق اجراي سازوكارهاي راهبري شركتي ميسر می‌شود. به طور نظري، سازوكارهاي راهبري شركتي، می‌تواند هم چون وسیله‌ای براي تغيير در ريسك سيستماتيك به کار رود.
اين نوشتار به بررسي رابطه بين ساز و كارهاي راهبري شركتي و ريسك سيستماتيك در ميان شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌پردازد. براي تحقق اين هدف، از اطلاعات 154 شركت در بازه زماني 1383 تا 1390 استفاده شده است. روش آماري به کار رفته براي آزمون فرضیه‌ها، رگرسيون حداقل مربعات معمولي است. مدل پژوهش ابتدا در سطح كل داده‌ها و سپس به منظور بررسي دقیق‌تر هر يك از فرضیه‌ها، بر اساس تقسیم‌بندی مدل پراستيو (2011) در سطح سه طبقه مختلف از شرکت‌ها (شرکت‌های داراي بتاي کوچک‌تر از نيم به منزله شرکت‌هایی با ريسك پايين، شرکت‌های داراي بتاي بزرگ‌تر از نيم و کوچک‌تر از يك، نشان‌دهنده شرکت‌هایی با ريسك متوسط و شرکت‌های داراي بتاي بزرگ‌تر از يك، نماینده شرکت‌هایی با ريسك بالا) اجرا شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد كه بين درصد سهامداران نهادي كه يكي از عناصر و سازوكارهاي راهبري شركتي شمرده می‌شود و ريسك سيستماتيك، ارتباط معناداري وجود دارد. بين درصد اعضاي غیر موظف هیئت‌مدیره و ريسك سيستماتيك، در سطح كلي و نيز در ساير طبقات شرکت‌ها معنادار نيست.