چكيده
بادبندهاي واگرا داراي قابليت بسيار خوب جذب انرژي و نيز شكل پذيري و سختي مناسبي هستند و در عين حال استفاده از آنها در سازه ها با ظرافت هاي ويژ هاي همراه است بطوريكه عدم طراحي مناسب و اجراي نكاتي خاص اعتبار سيستم را براحتي مخدوش مي كند. متأسفانه در كشورمان طراحي و اجراي اي نگونه سيستمها بر مبناي ضوابط خاص صورت نم يگيرد و در نتيجه مقاوم سازي بسياري از اين سا زه ها را در پي خواهد داشت. محور اصلي اين مقاله شناسايي نقاط ضعف سازه هاي موجود با سيستم مهاربندي واگرا در درگيري با زلزلة طرح و ارائة پيشنهاداتي در چگونگي بازسازي تا سطح نياز لرز هاي مي باشد. در اين كار پژوهشي نمون ههايي از سازه هاي متداول با سيستم ياد شده انتخاب و با مدلسازي به روش تحليل غيرخطي، بر مبناي روش عملكردي مورد مطالعه قرار گرفته است. انواع ضعفهاي محتمل سازه اي شناسايي و راهكارهاي رفع نقيص ههاي موجود ارائه گرديده است بطوريكه سيستم بتواند از خود رفتار لرز هاي مناسبي را نشان دهد.
كليد واژه ها: سيستم هاي واگرا، روش طيف ظرفيت، سطوح عملكرد، نقطة عملكرد، مقاوم سازي لرز هاي
مقدمه
بادبندهاي واگرا در صورت طراحي و اجراي صحيح داراي قابليت بسيار خوب جذب انرژي و نيز شكل پذيريو سختي مناسب در درگيري با زلزل ه هاي قوي هستند و در تمامي آيين نامه هاي معتبرخارجي به عنوان يكي ازسيتمهاي مناسب لرزه اي شناخته شده اند. در اين گونه سيستم هاي سازه اي محل اتصال اعضاي مهاربند بطور عمد در محل تلاقي تير و ستون قرار نمي گيرند و قسمتي از تير كه بين محل اتصال بادبند و محل اتص ال تير به ستون، يا بيننقاط اتصال دو بادبند قرار دارد تير پيوند ناميده م يشود. مهمترين مزيت قاب هاي واگرا در طراحي سازه هاي مقاوم در برا برزلزله تركيب سختي مناسب، قابليت شكل پذيري بالا و توانايي جذب و استهلاك انرژي ناشي از زلزله هايقوي با تشكيل گستردة مفص لهاي پلاستيك مي باشد[ 1].