در مورد تاریخچه باید گفت که همواره انسان از نمک که متداول ترین ترکیب یونی است، استفاده می کرده و تاریخی نمی توان برای آن ذکر کرد. اما این که چه زمانی نام ترکیبات یونی برای این دست از مواد برگزیده شد، این نامگذاری و نامگذاری دیگر ترکیبات به عنوان کووالانسی و فلزی ... به بعد از نظریه شرودینگر یعنی کمتر از 100 سال قبل برمی گردد که لایه های الکترونی و اوربیتال ها و ... برای اتم ها تعریف شد.
اما در مورد ترکیبات یونی:
بسیاری از بلورها، بلور یونی هستند یعنی ذرات تشکیل دهنده بلور آن ها از نوع یونهای غیرهمنام می باشند.
بلور به ساختاری سه بعدی و منظم از آرایش اتم ها گفته می شود. یعنی یك ساختار سه بعدی مانند مكعب را در نظر بگیرید، كه میلیاردها مكعب كنار یكدیگر قرار داده شود، در این صورت یك شبكه بلور به دست می آید. پس هر بلور از یك واحد ساختمانی به وجود آمده است. هفت نوع سلول واحد وجود دارد. انواع این واحدها عبارت اند از واحد (سلول) مكعبی. حال این مكعب می تواند ساده باشد، یعنی تنها در هر گوشه این مكعب یك یون قرار گرفته باشد، یا مكعب مركز پر باشد، یعنی علاوه بر گوشه ها، یك یون نیز در مركز قرار گرفته باشد، یا مراكز وجوه پر باشد، یعنی علاوه بر گوشه ها، در مركز هر وجه نیز یك یون قرار گرفته باشد.
انوع دیگر سلول های واحد عبارت اند از شش گوشه ای، لوزوجهی، راست گوشه، تك شیب، سه شیب و چهار گوشه. در انواع مختلف این سلولها، زاویه بین محورهای سلول واحد و نیز طول محورهای سلول واحد با یكدیگر فرق دارند. هر یك از این ها نیز می توانند ساده، مركز پر یا مراكز وجوه پر باشند.
به عنوان مثال سدیم كلرید NaCl , MgO, SrO, MgS, CaS و ده ها تركیب دیگر در سیستم مكعبی مركز و مراكز وجوه پر متبلور می شود.
سزیم كلرید CsCl , CsBr, CsI, NH4Cl, NH4Br, در سیستم مكعبی ساده متبلور می شود.
ورتزیت روی سولفید ZnS در سیستم هگزاگونال یا شش گوشه ای متبلور می شود.
تیتان دی اكسید یا روتیل TiO2 در سیستم چهار گوشه متبلور می شود...