دانلود تحقيق با موضوع احزاب زمان محمدرضا شاه، در قالب word و در 13 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
حزب سياسي به مفهوم جمعيت هاي خاص داراي اهدافي ويژه كه منتج از شرايط عيني و
ذهني ساختار نظام سياسي جامعه خويش باشند، در سرزمين ما پيشينه اي چندان
قوي ندارد و تنها به بعد از دوران مشروطيت برمي گردد و آن هم به صورت منقطع
و پاره پاره به طوري كه هرگاه استبداد مطلقه به اوج خود مي رسيد و يا
بحران سياسي به وجود مي آمد، اين احزاب متلاشي شده و يا تجزيه مي گشتند.
در
دوران استبداد پهلوي دوم به ويژه پس از شهريور ۱۳۲۰ما به گونه اي از احزاب
برمي خوريم كه از هيچ بستر عقيدتي و ايدئولوژيكي برخوردار نبوده و بدون
اتكا به حمايت مردم تنها به دستور عوامل قدرت از بالا تشكيل مي شدند و
وظيفه اي جز حفظ و تقويت قدرت سياسي حاكم نداشتند. اين احزاب از اجزاي
ساختار سياسي و حكومتي عصر بودند كه به دفاع همه جانبه از قدرت و حكومت
مركزي مي پرداختند و خود از وسايل استبداد داخلي بودند.
اين دسته از احزاب
در تاريخ معاصر ايران به احزاب دولتي معروف شده اند. اين احزاب همه در سه
چيز درباري، فرمايشي و غيرمردمي بودن اشتراك داشتند و در سه دوره در تاريخ
معاصر ايران خودنمايي كردند ...