مهندسی نرم افزار :
مهندسی نرم افزار ( SE ) طراحی ، توسعه و ثبت نرم
افزار با بکارگیری تکنولوژی ها و کار با علم کامپیوتر ، مدیریت پروژه ،
مهندسی محدوده های کاربرد طرح همبست ، مدیریت دارایی دیجیتال و دیگر زمینه
ها است .
اصطلاح مهندسی نرم افزار پس از 1968 عمومیت یافت در حین
کنفرانس نرم افزار NATO 1968 بوسیله ریکس fl باور و از آن به بعد گسترش
یافت .
این اصطلاح معانی متفاوت خاصی دارد :
• بعنوان اصطلاح کنونی غیر رسمی برای محدوده وسیعی از فعالیت ها که قبلاً در برنامه ریزی و تحلیل های سیستم بکار می رفت .
• بعنوان اصطلاح وسیع کلیه جنبه های کار برنامه ریزی کامپیوتر در مقابل تئوری برنامه ریزی کامپیوتری که علم کامپیوتر نامیده می شود .
•
بعنوان اصطلاح حمایت از یک راهکار خاص برای برنامه ریزی کامپیوتری که باید
بعنوان قاعده مهندسی به جای هنر آن به کار رود و از کد بندی اعمال توصیه
شده ای حمایت می کند که به شکل متدلوژی های مهندسی نرم افزاری می باشند .
•
مهندسی نرم افزار کار ، کاربرد یک راهکار سیستماتیک ، قانونمند و کمی برای
توسعه عملکرد و حفظ نرم افزار است که کاربرد مهندسی در نرم افزار است . (
مطالعه راهکارهایی در استاندارد IEEE 610,12
محدوده و تمرکز :
مهندسی
نرم افزار با مفهوم ، توصیه و تعدیل یک سیستم نرم افزاری است که این قاعده
با شناسایی ، تعریف ، شناخت و اصلاح ویژگی های لازم نرم افزار منتج سرو
کار دارد .
این ویژگی های نرم افزاری می تواند شامل مواردی شود که
آمادگی طرح و مختصات تکنیکی است که اگر مناسب اجرا شود منتج به نرم افزاری
می شود که می تواند برای برآورد این الزامات اصلاح شود .
مهندسی نرم
افزار همچنین مربوط به ویژگی های فرآیند توسعه نرم افزار است . در این
زمینه با ویژگی های هزینه توسعه ، طول توسعه و ریسک های توسعه نرم افزار
سرو کار دارد .