دانلود تحقیق در مورد كتاب سوزي ايران و مصر، در قالب word و در 14 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
از جمله مسايل لازم است روابط اسلام و ايران مطرح شود، مسأله كتاب سوزي در ايران به وسيله مسلمين فاتح ايران است. در حدود نيم قرن است كه بطور جدي روي اين مسئله تبليغ مي شود.
اگر اين حادثه، واقعيت تاريخي داشته باشد و مسلمين كتابخانه يا كتابخانه هاي ايران يا مصر را به آتش كشيده باشند. جاي اين است كه گفته شود اسلام ماهيتي ويرانگر داشته، نه سازنده، حداقل بايد گفته شود كه اسلام هرچند سازنده تمدن فرهنگي بوده است، اما ويرانگر تمدن ها و فرهنگ هايي نيز بوده است. پس در برابر خدماتي كه به ايران كرده زيان هايي نيز وارد كرده است و اگر در نظري «موهبت» بوده از نظر ديگر «فاجعه» بوده است.
چند سال پيش يك شماره نو مجله «تندرست» كه صرفاً يك مجله پزشكي است، به دستم رسيد. در آن جا خلاصه سخن راني يكي از پزشكان بنام ايران در يكي از دانشگاه هاي غرب درج شده بود. در آن سخن راني پس از آنكه به مضمون اشعار معروف سعدي «بني آدم اعضاي يكديگرند» به سخنان خود چنين ادامه داده بود:
يونان قديم مهد تمدن بوده است. فلاسفه و دانشمندان بزرگ مانند سقراط و ... داشته، ولي آن چه بتوان به دانشگاه امروزي تشبيه كرد، در واقع همان است كه خسرو پادشاه ساساني تأسيس كرد و در شوش پايتخت ايران آن روز دارالعلم بزرگي به نام گندي شاپور. اين دانشگاه سال ها دوام داشت تا اين كه در زمان حمله اعراب به ايران مانند ساير مؤسسات ما از ميان رفت و با آن كه دين مقدس اسلام صراحتاً تأكيد كرده است كه علم را، حتي اگر در چين باشد، بايد به دست آورد، فاتحين عرب برخلاف دستور صريح پيامبر اسلام حتي كتابخانه ملي ايران را آتش زدند و تمام تأسيسات علمي ما را بر باد دادند و از آن تاريخ تا مدت دو قرن ايران تحت نفوذ اعراب باقي ماند. (جمله تندرست، سال 24 ، شماره 2)