مهم ترين عاملي كه بر اساس نظريه تحليل رواني علت تمام بيماري هاي رواني محسوب مي شود، اضطراب است كه جهت كنترل اين عارضه بايد موارد و يا گزينه هايي را در زندگي وارد كنيم كه در مكتب تحليل رواني نقش برجسته اي دارد. به نظر فرويد اضطراب به عنوان يك تكانه من است، يعني به همان صورت كه اگر بدن دچار زخم و التهاب و بيماري گردد، اولين نشانه آن به صورت تب ظاهر مي شود. اگر فرد از نظر رواني دچار مسئله و مشكل شودف اولين نشانه آن به صورت اضطراب جلوه گر مي شود و اضطراب هم علت محسوب مي شود و هم معلول يعني علت بيماري از ناراحتي هاي رواني اضطراب است. هم چنين هر گاه شخص با يك مسله و مشكل رواني مواجه گردد كه موجب كه موجب به هم خوردن تعادل رواني وي گردد، احساس اضطراب مي كند.

فرويد اضطراب را به سه نوع تقسيم كرده است. الف: اضطراب واقعي و هنگامي كه تجربه مي شود و اضطراب نوروتيك زماني بروز مي كند كه تكانه هاي نهاد موجب تهديد فرد در برابر قطع كنترل هاي من و ظهور رفتارهايي كه منجر به تنبيه وي خواهد گرديد مي شوند و اضطراب اخلاقي وقتي ظاهر مي شود كه فرد عملي بر خلاف وجدان اخلاقي يا ارزش هاي اخلاقي خويش انجام داده يا حتي در نظر دارد كه انجام بدهد، به همين دليل احساس گناه مي كند. ساختمان شخصيت هر فرد داراي سه قسمت است كه نهاد قسمتي از شخصيت است كه زيست شناسي فطري را شامل مي شود و تابعه اصل لذت جويي است. نهاد همواره به دنبال كسب لذت است و بدون توجه به واقعيت مي خواهد به حداكثر لذت برسد كه توجه به ظاهر زندگي و تمايل به موسيقي و زيبايي هاي زندگي، مي تواند جزء همين اصل لذت جويي باشد كه خود اين مساله باعث كاهش اضطراب در افراد مي شود. در حالي كه من تابع اصل واقعيت است و كوشش هاي آن در جهت رسيدن به لذت توجه به واقعيت است. به عبارت ديگر نهاد خواهان بي چون و چراي لذت هاست و ارضاي فوري خواست ها را بدون توجه به واقعيت جست و جو مي كند. وقتي كه شخص با مسأله اي مواجه مي شود، در رابطه با من خويش آن را ادراك مي كند. درباره آن فكر مي كند و نسبت به آن عمل مي كند. به عبارت ديگر من هر فرد داننده، كوشنده، تصميم گيرنده، مضطرب شونده و انجام دهنده اصلي رفتارهاي فرد محسوب مي شود كه اساس عملكردهاي من پيش فرض هاي است كه فرد درباره خود و دنياي خود مي سازد (حسين آزاد – انتشارات بعثت) . 

ممكن است اضطراب را نوعي درد داخلي دانست كه سبب ايجاد هيجان و به هم ريختن تعادل موجود مي شود و چون بشر دائماً به منظور برقراري تعادل كوشش مي كند. بنابراين مي توان گفت که اضطراب يك محرك بسيار قوي است. امكان دارد اين محرك مضر باشد و اين خودبستگي به درجه شخصيت افراد كه متوجه فرد است. اضطراب متعادل يا نرمال آن است كه به شدت عكس العمل متناسب باشد با مقدار خطر و اين خود مفيد است. زيرا شخص را وادار مي سازد كه با موفقيت، خطرات را از خود دفع كند و بنابراين مقدار معتدل اضطراب براي رشد و تكامل صحيح شخصيت لازم است و در واقع هيچ فرد بشري نيست كه مقداري اضطراب نداشته باشد كه توجه به تفريح ها و علائق آدمي باشد. موسيقي و نقاشي گاهي اوقات مي تواند تاثير مثبت جهت كاهش عوامل رواني و مشكلات روحي در افراد باشد كه در تحقيق حاضر به نوع علاقه به موسيقي پاپ و تاثير آن در كاهش اضطراب به همين موضوع پرداخته و اگر با اين عملكرد ها بتوان مقدار اضطراب را كاهش داده و فرد را به سلامت رواني سوق دهيم (سيد سعيد محمدي- 1382)

آيا موسيقي پاپ مي تواند تاثير مثبتي در كاهش اضطراب داشته باشد.

 

هدف از تحقيق حاضر اين است كه آيا تمايل به موسيقي و نواختن آن مي تواند از اضطراب و دلهره كاهش بدهد يا مخصوصاً اگر موسيقي، موسيقي پاپ باشد و نوع نواختن وسايل موسيقي مانندگيتار و ... در اضطراب نقش موثري دارد يا نه...