پیش گفتار
فصل اول: کلیات پژوهش
بیان مسأله
اهمیت و ارزش پژوهش
اهداف پژوهش
فرضیه های پژوهش
فرضیه اصلی
فرضیه های فرعی
متغیرهای پژوهش
تعریف اصطلاحات و مفاهیم
تعاریف نظری (مفهومی)
تعاریف عملیاتی
فصل دوم: ادبیات پژوهش
روان شناسی مثبت
تاریخچه ظهور روان شناسی مثبت
حیطه های روان شناسی مثبت
حوزه ها و کاربردهای روان شناسی مثبت
پیشگیری مثبت
شادی
سلامت ذهن
مؤلفه های سلامت ذهن
سلامت ذهنی در طول تاریخ
سلامت ذهن در نظریات فلاسفه قدیم
سلامت ذهنی در نظریات فلاسفه معاصر
سلامت ذهنی در تفکر و نظریات جامعه شناسان
سلامت ذهنی در تفکر و نظریات روان شناسان
عوامل مرتبط با سلامت ذهن
مهارت های زندگی
مهارت شناخت ارزش ها و انتخاب هدف
مهارت حل مسأله
مهارت تفکر خلاق
مهارت تصمیم گیری
مهارت ارتباط مؤثر
مهارت مقابله با هیجانات و استرس
مهارت خودآگاهی
مهارت تفکر انتقادی
روش های آموزش مهارت های زندگی
اهداف برنامه آموزش مهارت های زندگی
ارتقاء بهداشت روانی و پیشگیری از آسیب های اجتماعی
توانمند کردن افراد
پیامدهای برنامه آموزش مهارت های زندگی
پیشینه پژوهشی
پژوهش های انجام شده در داخل کشور
تحقیقات انجام شده در خارج از کشور
نتیجه گیری
فصل سوم: روش پژوهش
طرح کلی پژوهش
متغیرهای پژوهش
جامعه آماری
حجم نمونه و روش نمونه گیری
ابزار پژوهش
شیوه اجرای پژوهش
تجزیه و تحلیل داده ها
فصل چهارم: نتایج پژوهش
یافته های توصیفی
پیش فرض های آماری
پیش فرض نرمال بودن
پیش فرض تساوی واریانس ها
بررسی استنباطی داده ها
فرضیه های اصلی
فرضیه های فرعی
فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری
بحث در یافته های پژوهش
فرضیه اصلی
فرضیه های فرعی
جمع بندی و نتیجه گیری
محدودیت های پژوهشی
پیشنهادهای پژوهشی و کاربردی
هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر سلامت ذهن دختران دبیرستانی بوده است. روش مطالعه نیمه تجربی است و نوع طرح به صورت پیش- پس آزمون و پیگیری گروه گواه است. جامعه آماری این مطالعه متشکل از همه دختران دانش آموز در مقطع دبیرستان در سال تحصیلی 1388-1389 است. روش نمونه برداری در این پژوهش، خوشه ای چند مرحله ای است. و از بین 148 نفری که پرسش نامه را پر کردند، 30 نفر که پایین ترین نمره را در پرسش نامه سلامت ذهن کسب کردند، انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش 15 نفر و گروه گواه 15 نفر جایگزین شدند. اطلاعات توسط پرسشنامه تجدید نظرشده سلامت ذهن که توسط مولوی در سال 1387 ساخته شده است، که دارای 39 عبارت، در مقیاس پنج درجه ای لیکرت 1 تا 5 می باشد و هم چنین توسط پرسش نامه محقق ساخته شامل اطلاعات دموگرافیک جمع آوری گردید. افراد گروه مداخله در یک برنامه آموزشی 90 دقیقه ای به مدت 8 جلسه شرکت نمودند و نمرات پس آزمون در جلسه آخر و نمرات پیگیری بعد از 1 ماه جمع آوری گردید. داده ها با آزمون کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان می دهد که نمرات سلامت ذهن در گروه مداخله و گواه در پیش آزمون تفاوت معنی داری نداشت، اما با ارائه آموزش مهارت های زندگی، نمرات پس آزمون در گروه مداخله به طور معنی داری بیشتر از گروه گواه بود (P=0/0001) و این تفاوت در نمرات پیگیری نیز قابل مشاهده بود (P=0/0001). نتایج مطالعه نشان می دهد که آموزش مهارت های زندگی، می تواند در افزایش احساس شادی و رضایت از زندگی مؤثر باشد.