بخش اول / مفهوم تشبيه
(( تلك الامثال نضربها للنّاس لعلّهم يتفكّرون ))
اين مثالها را براي مردم ميزنيم باشد كه تفكر كنند .
روابطي كه انسانها با هم دارند از لحاظ كميت و كيفيت متفاوت است ، مثلاً روابط دو عضو خانواده ، دو عضو فاميل ، دو دوست ، دو همكار ، دو همسايه و … از جنبه هاي مختلف كيفي و كمي در يك حد و اندازه نيستند ، اما بالاترين و آخرين حد روابط چه از لحاظ كمي و چه از لحاظ كيفي بين دو فرد از دو جنس مخالف ، تحت عنوان زن و شوهر بوجود مي آيد . تنوع و گستردگي روابط ميان آن دو قابل مقايسه با هيچكدام از روابط ديگر نيست ، هم از لحاظ ميزان وقتي كه با هم صرف مي كنند كه در بالاترين حد است و هم از لحاظ ميزان فعاليت و تلاشي كه براي يكديگر دارند كه در منتهي درجه است و هم از لحاظ ميزان نزديكي و انسي كه با يكديگر دارند كه در اوج قرب به يكديگر هستند و هم از لحاظ ميزان نيازي كه طرفين به يكديگر دارند كه آنهم در حد بيشترين احتياج است و همينطور از جنبه هاي ديگر .
از اينرو شباهتي فراوان بين نسبتي كه همسران با هم دارند بانسبتي كه انسان با لباس خويش دارد احساس مي شود و اين يكي از معارف بلند قرآني است كه حضرت حق ـ جلّ و علا ـ آن را در قالب يك تشبيه ساده بيان نموده است .
از لحاظ ميزان همراهي كه همسران با يكديگر دارند مثل لباس است كه هميشه و همه جا با انسان است ، از لحاظ ميزان نزديكي همسران به يكديگر كه شبيه نزديكي بدن به لباس است ، از لحاظ ميزان تلاش و فعاليت طرفين براي يكديگر كه دقيقاً مثل لباس انسان است كه هم انسان حافظ لباسش است و هم لباس حافظ انسان ، از لحاظ ميزان احتياجي كه همسران به يكديگر دارند دقيقاً مثل نياز انسان به لباس است و …