مقدمه
ازدواج و تشكيل خانواده يكي از مسائل مهمي است كه در زندگي انسانها آثار فراواني از نظر رشد و ارتقا شخصيت و نيل به كمالات اخلاقي و انساني و همچنين حفظ بهداشت رواني و افزايش كارائي مي تواند داشته باشد . اثرات مطلوب ازدواج منوط به شرايطي است كه منجر به رضامندي از زندگي زناشويي و نهايتااز زندگي مي شود . شروع و آغاز بودن آدمي روي كره خاكي همراه خانواده بوده است . هر كدام از اديان الهي صرفنظر از نوع بينش آنها به حهان بدون شك با خانواده همراه بوده است . خانوادخ كانوني است كه در تامين ارزشهاي اجتماعي چون قدرت ، ثروت ، تقوي و احترام و … براي افراد مؤثر بوده و بهترين وسيله گسترش محبت در ميان افراد حامعه است .
خانواده نهادي است كه در طي تاريخ و در هر جامعه شكل يا ساخت و كاركرد و كنش معين داشته و اولين و مهمترين كنش آن تامين نيازهاي عاطفي اعضاء و ترويج و اشاعه اين نيازها از راه ايجاد روابط محبت آميز و دوستيهاي ژرف در ميان افراد جامعه است.
از نظر روان شناسي خانواده به عنوان اولين محيط شكل گيري شخصيت انسانها از اهميت فوق العاده اي برخوردار است . در اين رابطه آنچه كه بيشتر مد نظر روان شناسي است تاثير روابط والدين بر روي رشد سالم و متعادل عاطفي ، رواني اجتماعي و تحصيلي كودكان و يا رشد ناسالم و ايجاد اختلافات رفتاري و رواني و
. . . مي باشد. كودك بيشترين تاثير را از طريق تقليد از والدين و خانواده كسب
مي كند و بنابر اين ميتوان گفت پايه هاي اوليه سلامت و عدم سلامت جامعه در خانواده شكل مي گيرد . با تقريب بسيار خوبي پرداختن به خانواده و حل مسائل و مشكلات آن را مي توان به عنوان جهت گيري به سوي جامعه اي سالم و توانمند و مقاوم قلمداد نموده و رشد و تعالي جامعه را در بهبود اوضاع خانواده جستجو كرد.