مقدمه :
سوال)چرا كشورها در صحنه جهاني با هم تعامل دارند ؟ چرا كشورها
منزوي نمي شوند؟ چرا نياز به آن مي شود كه كشورها با هم ارتباط برقرار كنند
؟
پاسخ)دلايل متعددي مي تواند باشد :
1ـ براي ايجاد صلح عدالت ،
رفاه ، نياز به رفاه ، باعث دوستي كشورها با هم مي شود . به عنوان مثال :
كشور آمريكا و پاكستان مراوده برقرار مي كند . آمريكا احساس مي كند كه به
عدالت و صلح در صحنه جهاني كمك مي كند . و حتي باعث رفاه در داخل آمريكا و
پاكستان مي گردد .
اين نظر خوش بينانه است . اگر اين نظريه را بپذيريم
علت خوش بينانه است . يعني به اين مفهوم كه در صحنه جهاني براي تعالي ،
ارطبات برقرار مي كنيم كه اين تعالي براي عدالت صلح و رفاه مي باشد . در
واقع بر اين فرض استوار است كه كشورها نيت خير دارند ، پس رهبران كشورها
ذاتاً خوب هستند . بعبارتي انسانها خوبند ، و چون كشورها خوبند پس كشورها
نيز با هم خوب هستند . بنابر اين كشورها اگر بخواهند ارتباط داشته باشند
چيزهاي خوبي مثل صلح ، رفاه ، عدالت و ... است . اينها عقايد خوش بينانه
است . اگر اين عقيده را بپذيريم ، اخلاق در صحنه جهاني مطرح مي شود . در
نتيجه بايد بپذيريم كه اخلاق و سياست موثر است . چون كشورها براي رسيدن به
اهداف بايد اخلاقي باشند. پس انكار خد پسندانه نيست و تفكر انسان دوستانه
است . من همه چيز را براي خودم نمي خواهم . بنابر اين اخلاق ، مباحث اخلاقي
و تفكرات اخلاقي تاييد در رفتار كشورها دارد ، گار كشوري با كشور ديگري
روابط دوستانه برقرار كند ، به خاطر نياز اخلاقي است .دليل دوم: عده اي
نظريه اول را كه مبتني بر اخلاق در صحنه جهاني است ، رد مي كنند . دليلي كه
كشورها با هم تعادل دارند ، براي كسب قدرت است .
سوال) سوالي كه در
اينجا مطرح ميشود ، اين است كه كشورها از اين مراوده چه چيزي به دست مي
آورند ؟ دليل اينكه آمريكا و پاكستان مراوده مي كند چيست ؟
آمريكا از
اين ارتباط و مراوده دست به قدرت سياسي ، اقتصادي ، نظامي مي زند ، يعني
اين رابطه باعث بهره مندي آمريكا در حيطه سياست ، سياست ، اقتصاد و ... مي
شود . بنابر اين چون به نفع آمريكا است ، ارتباط برقرار مي كند . پاكستان
نيز به همين دليل و براي نفعش ارتباط برقرار مي كند ، هر چند كه بهره ها
يكسان نيست . آن كشوري بيشتر بهره به دست مي آورد كه قدرت بيشتري دارد . پس
هر دو بهره اي به دست مي آورند .
بنابر اين عده اي مي گويند ، دليل
اينكه كشورها با هم مراوده دارند ، بخاطر كسب قدرت است . اين نگاه ، نگاه
بسيار خوش بينانه نيست ، بد بينانه هم نيست . ولي واقع گرايانه است . اگر
كشور a و b با هم مراوده دارند ، به خاطر اين است كه كه كشور a و b قدرت و
منفعت بدست مي آورد . و كشور b هم از رابطه با a قدرت و منفعت كسب ميكند .
پس براي هر دو منفعت است . هر چند يكسان نيست . اين نگاه بسيار واقع
گرايانه است . . چرا كه اگر a با b رابطه دارد ، به خاطر كسب منفعت است
انسانها ذاتاُ هم مي توانند خوب باشند و هم و هم مي توانند بد باشند .
نظريه اول مي گويد كه انسانها همه ذاتاً خوبند ، ولي نظريه دوم مي گويد كه
اينطور نيست . انسانها ممكن است كه خوب و هم بد باشند . چون اگر همه خوب
باشند ، سعي مي كنيم سهم همه يكسان باشد ولي ميبينيم كه اينطور نيست .