يهوديت در بخش دين وتفکر بر خلاف نژاد و نسب ،سابقه اي طولاني دارد. اگر چه
گروهي برآنند که اين يهوديت ديني، همان يهوديت نژادي است اما بايدگفت که
امروزه از نژاد بني اسرائيل خبري نيست و تنها مي توان آنها را با مشخصات و
توصيفشان درکتب تاريخي و قديمي يافت. امروزه هيچ کس نمي تواندخودرا به طور
خالص از نژاد بني اسرائيل بداند.
به هر حال سابقه يهوديت ، بنا به آنچه
خودشان در تورات نگاشته اند وامروزه بسيار محل ترديد است به فلسطين بازمي
گردد. براساس کتب تاريخي يهودْي ايشان توانسته اند زماني در دو شهر فلسطين
اقدام به ايجاد حکومتهاي محلي نمايند.
اين قوم دوبار مورد هجمه ي دول همجوار واقع شد و در بار دوم – به دست تيتوس امپراتور روم- کاملا مضمحل و نابود گشتند.
پس
از پراکندگي ، اين دين به صورت کولوني هاي محدود به حيات خود در ميان
جوامع ادامه داد. در اروپا به خصوص پس از رشد مسيحيت به دليل ضديت مسيحيان
آن زمان با يهوديان (به دليل دخيل بودن در قتل عيسي) يهوديان در محله هاي
کنار شهرها به نام گفتو ساکن شده بودند و هر از چندگاهي مورد حمله و غارت
واقع مي شدند. شغل آنها به مقتضاي آيين ، انديشه و وضعيت اجتماعي شان در
معاملات پولي پيشه وري و تجارت خلاصه مي شد.
در جنگهاي صليبي ، يهوديان
که در مسير حرکت سپاهيان صليبي قرار داشتند بارها مورد غارت و قتل عام واقع
شدند. اسپانيا ، پس از تصرف مجدد مسيحيان ،نيز شاهد اين ماجراها بود.
دليل
عمده ي اين غارتها به کار آن ها در پرداخت وام با بهره هاي بالا خلاصه مي
شد. اين امر باعث شد که مردم يک منطقه پس از مدتي از آنها بيزار و آماده
کشتار آنها شوند.
درست به همين دليل پادشاهان نيز از کشتار آنها سود مي
بردند و هميشه مالياتهاي سنگين و پولهاي کلان را از آنها مي خواستند. با
اين وجود يهوديان به ضرب پولهاي کلان توانستند براي خود موقعيتي در
دربارهاي اروپايي ايجاد نمايند و اندک اندک مقامات بزرگ را در دربار تصاحب
نمايند.